AKILLA BİR KONUŞMAM OLDU

Kendinizi bir ''an'' ile tanımlayabilir misiniz? Ait olduğunuzu hissettiğiniz bir an...  Ben tanımlayabilirim.  Ben yukardaki fotoğraf da ki anın insanıyım. Biraz anlatmak gerekirse saat sabah 6.10 , adalar karşımda , ensemde ürpertici bir esinti,  Gözlerimi kapadığımda duyduklarım şunlar: Yanımdaki karganın bütün hayvanlara mama dağıtan adamdan almış olduğu payı gagası ile evirip çevirme sesi , kıyıya hafif hafif vuran dalgalar ve bir adamın suya atlayışı ile birlikte cesur kulaç sesleri...  Yeni sulanan bitkilerin sabah neşesinin neden olduğunu düşündüğüm muhteşem kokuları...   Ve kendim tek başıma... Kendimi tam hissediyorum.                             Başak Ülgentürk                              Maltepe/İstanbul                            ...

  Çok fazla anlatır oldum yaşadıklarımı bu günlerde. Herkesin bir yorumuyla oradan oraya savrulur oldum. Kafamı toplayamıyorum bir süredir. Herkes neyin doğru veya neyin yanlış olduğu ile ilgili pek çok yorum yapmaya başladı. Bazı radikal kararlar vermem gerekiyor ama korkumdan mıdır veremiyorum. Sırtımda bir yük var onunla gezip duruyorum. Kime neye ihanet ettiğimi bilmeden...  Kendime mi başkasına mı ihanet ediyorum? Ya da ortada bir ihanet var mı? Doğruyu kim biliyor? Kime anlatsam mutlak doğruyu bulabilirim? Neden herkesin dediğini dinliyorum ki?  Her güzel şey bir sorumluluk ile birlikte mi gelir. Ve ben neden sorumluluklardan kaçıyorum?                                                                                               Başak ...

                                                              Geçen Cuma iş dönüşü eve geldiğimde inanılmaz acım ve evde tabiri caizse bir kırıntı yiyecek bile yoktu. Ve o an bir kumpir için bir kaç kişi ile sözlü kavgaya girebilirdim. Ben de kalktım. Kartaldan metroya binerek 45 dakikalık bir yolculukla Kadıköy'e geldim oradan 20 dakikalık bir vapur yolculuğu ile Beşiktaş ve yarım saatlik bir yürüyüşle Ortaköy'e varıp artık açlıktan ölmemek için son adımlarımı atarak efsane ötesi kumpirimi ve limonatamı dakikalar içerisinde gömdüm ve aynı yolculuğu evime doğru yaptım. 10.00 dışarı çıkma yasağını 25 dakika delerek eve varmıştım. Koltuğuma kuruldum.  Ve usulca bir ses dedi ki; Sipariş verseydin daha mı kolay olurdu acaba?                               ...