Sana Soracaklarım Var Dedim.
Ağlamak istiyorum. Ama gözümden bir tek damla akmıyor. Bağırmak istiyorum sesim çıkmıyor. Ne istediğimi ben bile bilmiyorken gittiğim yolun bir manası var mı ki? Gözüm her gün takvimde günlerin hızlı geçmesini diliyorum. Sanki ömrüm yüzlerce yıl varmış gibi. Bütün yaşamak istediklerimi bir ertesi gün yapılacak listeme koyuyor ve onları bir diğer gün de yapmıyorum. Bir şekilde döngüye oturdu bu durum. İlerlediğim yoldan halimden memnun değilim. Üsteme çok gidiyorum. Eğer kendime davrandığım gibi birine davranmış olsaydım bir tane bile arkadaşım kalmazdı. Nedir bu kendimle derdim peki? Ne yapsam beğenmiyor , beni çok zorluyor benden ne istiyorsun? Ne istiyorsan söyle onu yapayım. Aktı ilk göz yaşım ... Lütfen bana da herkese nazik davranmaya çalıştığın gibi davran , benimle ilgilen , sıkıştırma beni herkesi seviyorsun ya biraz da beni sev. Yaptığım ve yapmadığım her şey için suçlama beni artık. Söylenme artık! Bunca yıl aldığın seneler ile birlikte kalan bütün nefesinle benim...