AKILLA BİR KONUŞMAM OLDU

İlk okuldayım bir öğretmenim var Adı Fatma sınıf öğretmenimiz ; dersler de kendimi verdiğim kadarıylayım ne çok başarılıyım ne çok vasatım orta hallice işte.Bir gün annemi çağırmış ''Başak'ın  kapasitesi belli bu kadar yani çok da bir şey beklemeyin'' gibisinden bir konuşma gerçekleşmiş araların da. O gün annemin bana üzgünlüğünü belli etmemeye çalışmasını 27 yaşına gelmiş Başak bile hatırlar kıyamam be annem ben sana! Benim fedakar annem kendisine kızmıştır eminim ki. Ben de üzülmüştüm tabi o zaman, otorite olarak kabul gördüğüm bir insanın beni vasıfsız olarak yaftalaması beni kırmıştı. - Bir de siz puanlayın dilerseniz; KARŞINIZDA VASIFSIZ BAŞAK ÜLGENTÜRK YETENEKLERİ İyi bir evlat olmaya çalışan Kaçık 1 Kedi sahibi sokakta her gördüğü hayvana yapışan bir Deli Küçük bir işletmesi olan Boş gezen En büyük hobisi kitap okumak olan bir Hayalperest 4/0 mı? Üzücü :) Kendimi puanlamayı bırakalı çok oldu. Hayatımın sonuna kadar onunla yaşayacak gibiyim ; birlikte ilk nefe...

Senin hiç bırakmak istemediğin ama bırakmak zorunda olduğun bir şey oldu mu? İçini her daim kemiren seni en kırılgan yapan uğruna dünyayı yakacağın zannettiğin ama sonrasın da korkup kendini dizginlediğin bir arzunun peşinden koştun mu sen hiç? Sen hiç bir bilinmezin peşinden gitmeyi , giderken bütün gemileri yakmayı bu sonbaharın çırılçıplaklığı gibi kendini tamamen birine açmayı denedin mi ? Ben denedim ve her denediğimde de pişman oldum. Hayat tam her şey yolunda gidiyor derken yeni bir bilmece ile bana kendimi tanıma yolculuğumda daha çok yolum olduğunu hatırlatıyor; benimle alay ediyor hayat. Önüme cazibelerini koyup ne yapıp yapmayacağımı, ne karar vereceğimi bir bilgenin anaç, bilmiş ve biraz da meraklı gülümsemesi ile izliyor. Ve bana her daim hatırlatıyor: Nasıl bir insanım ben? Ben kimim? Peşinde olduğum bu soruyu bulabilmem adına bu vazgeçişlerim , bu kabullenişlerim. Senin hiç bırakmak istemediğin ama bırakmak zorunda olduğun bir şey oldu mu? Benim oldu...  Başak Ülgent...