AKILLA BİR KONUŞMAM OLDU

İlyas-ı Habır isimli bir Mardinlinin Hikayesi; İlyas'ın Roma'da bir restoranda çalışan akrabaları varmış. Onları ziyarete gitmiş. Akrabaları her gün çalışmaya gidince O da sokağa çıkıyor Roma'da bilmediği yollarda dolaşıp duruyormuş. Bir gün yolu park gibi nefis bir yere düşmüş. Orada çiçekler, ağaçlar, göller arasında gezmeye başlayınca gözüne birtakım mezarlar çarpmış. Mezarlar birer mutluluk tablosu gibi mermer heykelerle binbir renkli çiçeklerle süslüymüş. Ama mermerlerin üzerinde ki yazıları görünce çok şaşırmış. Çünkü kiminin üstünde 21 gün, kiminin 34, kiminin 17 gün yaşadıkları yazmaktaymış. O dili bilmese de mezar taşlarının üstündeki sayıların bunu gösterdiğini anlamış. Mezarların boyları bebek mezarı olamayacak kadar uzunmuş. Bu işe pek hayret etmiş. Bir anlam verememiş. İtalyancası da olmadığı için parkın bekçisine de soramamış. Evde akrabalarına anlatmış izin gününde o parka gidip bu işin sırını çözmelerini rica etmiş. Bir izin gününde parka gitmişler, parkta b...

  Bir Hindu efsanesi ne göre; Bütün insanların birer tanrı oldukları zaman dilimi varmış.Ancak insanlar tanrısallıklarını o kadar çok kötüye kullanmaya başlamışlar ki. Yaratıcı Tanrı olan Brahma bu özelliği onlardan alıp bir daha hiç bulamayacakları bir yere saklamaya karar vermiş.İkincil tanrılar ona bunu toprağa gömesini önermişler. Ama Brahma insanların toprağı kazıp onu çıkarabileceğini söylemiş. Okyanusun dibine demişler; Olmaz derinlere dalıp yine bulabilirler diye karşılık vermiş. İkincil Tanrılar akıllarına başka bir fikir gelmediğini itiraf etmişler. İnsanoğlunun günün birinde el atmayacağı bir yer yokmuş. O zaman  Brahma da demiş ki; "Tanrısallığı insanın kendi içinin derinliklerine gizleyeceğiz, Çünkü bakmayı asla akıl edemeyecekleri tek yer orasıdır." Efsaneye göre o gün bugündür insan, aslında içinde olan bir şeyi bulabilmek için yeryüzünün bütün topraklarını ve okyanusun diplerini araştırıp durmaktaymış.                 ...