-
                             

       Bir yerde kötülük varsa oradaki herkes biraz suçludur.

Bugün bu cümleyi okuduğumda bana 10 yıl önce yaşadığım bir anımı hatırlattı hafızam...

13-14 yaşlarımdayken Mersin de bir gençlik kampına gitmiştim. Odada 4 kız kalacaktık. Temiz sade duvarları yeşil rengin de küçük bir odaydı. Kızlar ise benim gibi üçü de doğuluydu. Kızların şuan hiç birinin ismini hatırlamasam da beni derinden etkileyen biri vardı odamda. Ne kadar zorlasam da hatırlamıyorum o ismi; ama o masum kıza nedense beynimin Zehra ismini koydurmak için dalavereler çevirdiğinin farkındayım ;bilinç altıma boyun eğip  kıza Zehra diyeceğim. Diğer 3 kız Zehra ya oldukça kaba davranıyorlardı. Nedenini hala anlayamadığım bir şekilde kızın eşyalarını istedikleri gibi kullanıyorlardı. Başları buna çok aldırmıyordum ama o kızı bir gün bahçede hıçkıra hıçkıra ağladığını gördüğüm de gerçekle büsbütün yüzleştim .Evet ben kıza kötü davranmıyordum; karşısın da değildim ama yanında da ; Zehra'yı da alıp kızları bulmaya gittik. Deniz kenarın oturuyorlardı. Bir hışımla kızlara bağırdım. Boyum da yaşıtlarıma göre uzundu kızlarda benden bir kaç yaş küçüktü bende kıza karışmamalarını rahat bırakmalarını bağıra çağıra dile getirdim. :) Bir daha Zehra'ma karışmadılar ve kampın sonunda bana bir şiir yazdı Zehra:

                             Kumsalda gezerken seninle 
                             Ayağım takıldı yosuna
                             Gönlümün sana takıldığı gibi
     
                            Daha yeni tanımıştım
                            Denizi kumu ve en önemlisi seni
                            Unutamam o günün
                            İçim de bıraktığı sevinci

Özür dilerim Zehra seni ağlatana kadar karşılarında durmadığım için.

              
                                                                                          Başak Ülgentürk
                                                                                          18.02.2021   23.35

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BEN O SOFRAYA HEP TEK OTURDUM!

-
Resim
Küçüklüğümden beri hatırladığım tek bir hayalim vardı Bir tek hayalle yıllardır tutundum ve asla elde edemedim. Ben sadece bir sofrada biriyle oturmak istedim. Biriyle yemek yerken sohbet etmek gülmek istedim.7 yaşında babam bizi terk edince annem; ben ve ablama bakmak için çok çalışmaya başladı işte o zamanlarda başladı benim yalnız yemelerim annem gece yarılarına kadar atölye de çalışırdı ablam yemek yemezdi , ben bir şeyler hazırlar yerdim, Sonra çalışmaya başladım İzmit , Kartal , Esenyurt yıllarca yalnız yedim her yemeği ve evlendim tam dedim ki evet bu sefer ben yalnız yemeyeceğim bu yemekleri yanımda biri olacak dedim. Olmadı... Az önce yine tek başıma yediğim bir pazar kahvaltısından kalktım sabah uyanmayı sevmeyen, yemek yemeyi sevmeyen biri eşim. Hayalim olana yaklaşmaya her başardığımı sandığım da hayat beni yere serer ve saçmalama der sen bunu hakketmiyorsun. Benim bir hayalim vardı uzun bir sofra da sevdiklerimle yemek yemek ve ben o sofraya hep tek başıma oturdum. Belki d...
Devamı

Sen gideceksin ve Ben Kaybolacağım

-
Resim
Bir an olursa, sevmeye karar verdiğin Bil ki hep var olduğun kalbi seveceksin Bir gün gitmeye karar verirsen eğer Bil ki arkanda bir enkaz bırakacaksın Sen düştüğünde ben de düşeceğim Kalktığında en çok ben mutlu olacağım Hepsini ve daha fazlasını uzaktan izleyeceğim Rüzgarın esişini saçlarım da hisseder gibi Yazın ilk çileğinin ağzımda bıraktığı tat gibi Varlığının ruhuma dans ettirmesi gibi Bana bıraktığın her duyguya şükredeceğim. Sen gideceksin ve ben kaybolacağım.                     Başak Ülgentürk         Bursa/Osmangazi         15.03.2025 / 20:26
Devamı

BIRAKAMADIKLARIMIZ!!

-
Resim
Senin hiç bırakmak istemediğin ama bırakmak zorunda olduğun bir şey oldu mu? İçini her daim kemiren seni en kırılgan yapan uğruna dünyayı yakacağın zannettiğin ama sonrasın da korkup kendini dizginlediğin bir arzunun peşinden koştun mu sen hiç? Sen hiç bir bilinmezin peşinden gitmeyi , giderken bütün gemileri yakmayı bu sonbaharın çırılçıplaklığı gibi kendini tamamen birine açmayı denedin mi ? Ben denedim ve her denediğimde de pişman oldum. Hayat tam her şey yolunda gidiyor derken yeni bir bilmece ile bana kendimi tanıma yolculuğumda daha çok yolum olduğunu hatırlatıyor; benimle alay ediyor hayat. Önüme cazibelerini koyup ne yapıp yapmayacağımı, ne karar vereceğimi bir bilgenin anaç, bilmiş ve biraz da meraklı gülümsemesi ile izliyor. Ve bana her daim hatırlatıyor: Nasıl bir insanım ben? Ben kimim? Peşinde olduğum bu soruyu bulabilmem adına bu vazgeçişlerim , bu kabullenişlerim. Senin hiç bırakmak istemediğin ama bırakmak zorunda olduğun bir şey oldu mu? Benim oldu...  Başak Ülgent...
Devamı