Akılla Bir konuşmam

-


Akılla Bir konuşmam oldu dün gece sana soracaklarım var dedim.







Soğuk bir tabure üstündeyim kurumuş ellerime sürdüğüm alkollü krem ellerimi kurdeşen dökmüşçesine kızartıp can yakıyor. Yeni yıkanmış saçlarımdan damlalar akıyor. Hiç bir zaman kurutma makinalarını sevmemenin acısını zonklayan baş ağrımla çekiyorum. Kuru bir sessizlik var odada. Duyduklarım tek şunlar; arkamda duran buzdolabının hırıltısı, parmaklarımın klavyede ki dansından çıkan tuş sesleri ve çok uzaklardan geldiğini düşündüğüm bir erkek çocuğun bağırması. Kulak kesiliyorum çocuğa ama söylediği kelimelerin karşılığını anlamıyorum. Belki de bir anlamı yok. Anlamak için uğraşmayı bırakıyorum sonunda .Hafiften acıktığımı fark ediyorum sağ koltuk da yün yorgana sarılı sabahtan kaynattığım sütün akşama yoğurt olmasını diliyorum buzlukta ki mantı ile yemeyi planlıyorum ama 1 gece buzdolabında kalmadan o yoğurdun tam mayalanıp sertleşmeyeceğini bilsem de birazdan kapağını açıp bakacağım. Umut etmekten başka çarem yok. İşle ilgili ilgilenmem gereken bir kaç konu var. Bunu hatırlamak sinirimi bozuyor. Şuan sadece yazmak istiyorum duygularımı düşüncelerimi aldığım nefesin kesik kesik hızlı nefesler olduğunu bile anlatmak istiyorum. Midemin hafiften bulandığını ve nedenini çözemediğimi anlatmak istiyorum.  Cumartesi yeni gittiğim sahafta tanıştığım kadının önerdiği kitaba bugün sabah başladığımı ve bitirmeye yaklaştığımı sanki bir filmmişçesine kaldığı yerden devam etme isteğimin olduğunu sizlere anlatmak istiyorum. Çünkü buna ihtiyacım var...



                                                                                      Başak Ülgentürk
                                                                                      İstanbul  28.03.2021 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BEN O SOFRAYA HEP TEK OTURDUM!

-
Resim
Küçüklüğümden beri hatırladığım tek bir hayalim vardı Bir tek hayalle yıllardır tutundum ve asla elde edemedim. Ben sadece bir sofrada biriyle oturmak istedim. Biriyle yemek yerken sohbet etmek gülmek istedim.7 yaşında babam bizi terk edince annem; ben ve ablama bakmak için çok çalışmaya başladı işte o zamanlarda başladı benim yalnız yemelerim annem gece yarılarına kadar atölye de çalışırdı ablam yemek yemezdi , ben bir şeyler hazırlar yerdim, Sonra çalışmaya başladım İzmit , Kartal , Esenyurt yıllarca yalnız yedim her yemeği ve evlendim tam dedim ki evet bu sefer ben yalnız yemeyeceğim bu yemekleri yanımda biri olacak dedim. Olmadı... Az önce yine tek başıma yediğim bir pazar kahvaltısından kalktım sabah uyanmayı sevmeyen, yemek yemeyi sevmeyen biri eşim. Hayalim olana yaklaşmaya her başardığımı sandığım da hayat beni yere serer ve saçmalama der sen bunu hakketmiyorsun. Benim bir hayalim vardı uzun bir sofra da sevdiklerimle yemek yemek ve ben o sofraya hep tek başıma oturdum. Belki d...
Devamı

Sen gideceksin ve Ben Kaybolacağım

-
Resim
Bir an olursa, sevmeye karar verdiğin Bil ki hep var olduğun kalbi seveceksin Bir gün gitmeye karar verirsen eğer Bil ki arkanda bir enkaz bırakacaksın Sen düştüğünde ben de düşeceğim Kalktığında en çok ben mutlu olacağım Hepsini ve daha fazlasını uzaktan izleyeceğim Rüzgarın esişini saçlarım da hisseder gibi Yazın ilk çileğinin ağzımda bıraktığı tat gibi Varlığının ruhuma dans ettirmesi gibi Bana bıraktığın her duyguya şükredeceğim. Sen gideceksin ve ben kaybolacağım.                     Başak Ülgentürk         Bursa/Osmangazi         15.03.2025 / 20:26
Devamı

BIRAKAMADIKLARIMIZ!!

-
Resim
Senin hiç bırakmak istemediğin ama bırakmak zorunda olduğun bir şey oldu mu? İçini her daim kemiren seni en kırılgan yapan uğruna dünyayı yakacağın zannettiğin ama sonrasın da korkup kendini dizginlediğin bir arzunun peşinden koştun mu sen hiç? Sen hiç bir bilinmezin peşinden gitmeyi , giderken bütün gemileri yakmayı bu sonbaharın çırılçıplaklığı gibi kendini tamamen birine açmayı denedin mi ? Ben denedim ve her denediğimde de pişman oldum. Hayat tam her şey yolunda gidiyor derken yeni bir bilmece ile bana kendimi tanıma yolculuğumda daha çok yolum olduğunu hatırlatıyor; benimle alay ediyor hayat. Önüme cazibelerini koyup ne yapıp yapmayacağımı, ne karar vereceğimi bir bilgenin anaç, bilmiş ve biraz da meraklı gülümsemesi ile izliyor. Ve bana her daim hatırlatıyor: Nasıl bir insanım ben? Ben kimim? Peşinde olduğum bu soruyu bulabilmem adına bu vazgeçişlerim , bu kabullenişlerim. Senin hiç bırakmak istemediğin ama bırakmak zorunda olduğun bir şey oldu mu? Benim oldu...  Başak Ülgent...
Devamı