DARMADAĞINIK...

-
Biraz durumumu anlatmam gerekirse;

Esenyurtda bir spotcudan 50 liraya aldığım altı hafif  eğri masayı üstünü kendimin kırmızı çok güzel olacak ama ya diye ayılıp bayılarak aldığım en cırtından daha da cırt , bayrak kırmızı rengine boyadığım , dahası boyarken yorulduğum ve sıkıldığım bu yüzden üstünde ki renk geçişlerinin felaket olduğu ama 10 aydır beni yemek masası ve çalışma masası olarak çeken güzide masama kuruldum.

- Ne uzun cümleydi , ben yazdığım halde okurken yoruldum devamını okumadan gidebilirsin hakkındır. 

Yanına naneli ve zerdeçalı arpa pilavı yaptım. Hangi pilav olduğunu buraya yazmak için bakliyat çekmecesini açıp neydi ya bunun adı diye bakmam gerekti. Mutfak işleri ile aramın nasıl olduğunu bu cümle bile anlatabileceğimi düşünüyorum.

Bugün en sevdiğim yazarın bir kitabında ki ön sözünün ikinci cümlesini paylaşmak istiyorum.
Bunun hakkında ne düşündüğünü merak ediyorum.

''Bir şeyi gönülden istediğin zaman , istediğini gerçekleştirmeni sağlamak için tüm evren sana elbirliği ile yardımcı olur''

Paulo Coelho 
Beşinci Dağ

Bana gelirsek bir şeyi gönülden istemeyi bırakalım kenara ne istediğimden bile emin değilim. Tehlikeli yaşlar bu yaşlar 25 ... Çok seviyorum başarısız olabilmek için alanımın olması beni mutlu ediyor. Özgür olduğumu hissetmek hoşuma gidiyor.  Dengesizim...

Kafamın ne kadar dağınık olduğu nasıl da belli önce 1 saat yemek masamı anlattım. Sonra biraz kültürlü gözükmeliyim haydi diyerek edebiyat parçaladım. Sonunda psikolojik sorunlarımdan bahsettim.

Birazdan kek tarifi vermeye kalkışabilirim. 

Nişanlanacağım haftaya. Aileler , akrabalar , beklentiler...  Aynı bu yazı gibiyim. Darmadağınık...
Mazur gör beni. Bu konu hakkında konuşmaya cesaretim olmadığı için ya da yazdıklarımı duymaya hazır olmadığım için o konudan bu konuya atlıyorum işte. Belki daha sonra...


                                                                                BAŞAK ÜLGENTÜRK
                                                                                Esenyurt/İSTANBUL
                                                                                18.09.2022 - 20.27






 


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BEN O SOFRAYA HEP TEK OTURDUM!

-
Resim
Küçüklüğümden beri hatırladığım tek bir hayalim vardı Bir tek hayalle yıllardır tutundum ve asla elde edemedim. Ben sadece bir sofrada biriyle oturmak istedim. Biriyle yemek yerken sohbet etmek gülmek istedim.7 yaşında babam bizi terk edince annem; ben ve ablama bakmak için çok çalışmaya başladı işte o zamanlarda başladı benim yalnız yemelerim annem gece yarılarına kadar atölye de çalışırdı ablam yemek yemezdi , ben bir şeyler hazırlar yerdim, Sonra çalışmaya başladım İzmit , Kartal , Esenyurt yıllarca yalnız yedim her yemeği ve evlendim tam dedim ki evet bu sefer ben yalnız yemeyeceğim bu yemekleri yanımda biri olacak dedim. Olmadı... Az önce yine tek başıma yediğim bir pazar kahvaltısından kalktım sabah uyanmayı sevmeyen, yemek yemeyi sevmeyen biri eşim. Hayalim olana yaklaşmaya her başardığımı sandığım da hayat beni yere serer ve saçmalama der sen bunu hakketmiyorsun. Benim bir hayalim vardı uzun bir sofra da sevdiklerimle yemek yemek ve ben o sofraya hep tek başıma oturdum. Belki d...
Devamı

Sen gideceksin ve Ben Kaybolacağım

-
Resim
Bir an olursa, sevmeye karar verdiğin Bil ki hep var olduğun kalbi seveceksin Bir gün gitmeye karar verirsen eğer Bil ki arkanda bir enkaz bırakacaksın Sen düştüğünde ben de düşeceğim Kalktığında en çok ben mutlu olacağım Hepsini ve daha fazlasını uzaktan izleyeceğim Rüzgarın esişini saçlarım da hisseder gibi Yazın ilk çileğinin ağzımda bıraktığı tat gibi Varlığının ruhuma dans ettirmesi gibi Bana bıraktığın her duyguya şükredeceğim. Sen gideceksin ve ben kaybolacağım.                     Başak Ülgentürk         Bursa/Osmangazi         15.03.2025 / 20:26
Devamı

BIRAKAMADIKLARIMIZ!!

-
Resim
Senin hiç bırakmak istemediğin ama bırakmak zorunda olduğun bir şey oldu mu? İçini her daim kemiren seni en kırılgan yapan uğruna dünyayı yakacağın zannettiğin ama sonrasın da korkup kendini dizginlediğin bir arzunun peşinden koştun mu sen hiç? Sen hiç bir bilinmezin peşinden gitmeyi , giderken bütün gemileri yakmayı bu sonbaharın çırılçıplaklığı gibi kendini tamamen birine açmayı denedin mi ? Ben denedim ve her denediğimde de pişman oldum. Hayat tam her şey yolunda gidiyor derken yeni bir bilmece ile bana kendimi tanıma yolculuğumda daha çok yolum olduğunu hatırlatıyor; benimle alay ediyor hayat. Önüme cazibelerini koyup ne yapıp yapmayacağımı, ne karar vereceğimi bir bilgenin anaç, bilmiş ve biraz da meraklı gülümsemesi ile izliyor. Ve bana her daim hatırlatıyor: Nasıl bir insanım ben? Ben kimim? Peşinde olduğum bu soruyu bulabilmem adına bu vazgeçişlerim , bu kabullenişlerim. Senin hiç bırakmak istemediğin ama bırakmak zorunda olduğun bir şey oldu mu? Benim oldu...  Başak Ülgent...
Devamı