BİR ŞİİRLE BAŞLAYAN YOLCULUK!

-




Merhaba Başak;

Hoş geldin seni çok özledim. Evlenmişsin hayırlı olsun. Taşınmışsın ; evini , işini , arkadaşlarını  bırakmışsın daha depresif birine dönüşmüşsün. Ne oldu ki sana?

Evde kalmak işsizlik seni çok bunaltıyor görüyorum. Çevreden inanılmaz bir baskı yiyorsun.

''Evde mi oturacaksın , evlendin ohh rahat evinin hanımı olursun artık. Hemen çocuk yapma veya hemen çocuk yap, eşine böyle davranma böyle davran, İyi evde otur yemek yap , istemediğin bir işte zorla da çalış sakın bırakma , kimse işinden mutlu değil ne pahasına olsa da çalış'', söylemlerine her gün maruz kalıyorsun farkındayım . Neden bu kadar üstüne geliniyor Başak? Peki sen  bunu neden bu kadar önemsiyorsun?

Gücümüzü ne ara bu kadar yitirdik. Sadece çalışan kadın mıydı senin gözünde değerli insan.

İnsan duramaz mıydı? Sevmediği ortamda çalışmayı red edemez miydi? Kendisine saygı duyulan bir yerde olmak lüks mü oldu. Veya evde olmayı çocuklarına bakmayı seçemez miydi? Kulaklarını çok açıp , aklını arka plana atmışsın.

Haydi dön bana artık. Biliyorum zor, amaçsız hissediyorsun kendini ; manasız ve anlamsız hayat şuan senin için.

Bende diyorum ki sana , başka şekilde de anlamlandırabiliriz hayatı. Şuan işsiz, kırılgan, sıkılmış ve bezgin olabilirsin. Ama hatırla o küçük kızı 9 yaşında ilk şiirini yazan kızı onun için anlam yazmaktı şuan ki 26 yaşındaki kadında hayatına yazarak anlam katacak. Bunu biliyorum çünkü akılla bir konuşmam oldu. 

Her zaman yanındayım...


                                                                                                  Başak Ülgentürk

                                                                                                  Osmangazi/BURSA

                                                                                                   17.08.2023






Yorumlar

  1. Adsız19 Eylül 2023 15:59

    Çok güzel yazmışsın birazda dokundurmuşsun ama🤗

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BEN O SOFRAYA HEP TEK OTURDUM!

-
Resim
Küçüklüğümden beri hatırladığım tek bir hayalim vardı Bir tek hayalle yıllardır tutundum ve asla elde edemedim. Ben sadece bir sofrada biriyle oturmak istedim. Biriyle yemek yerken sohbet etmek gülmek istedim.7 yaşında babam bizi terk edince annem; ben ve ablama bakmak için çok çalışmaya başladı işte o zamanlarda başladı benim yalnız yemelerim annem gece yarılarına kadar atölye de çalışırdı ablam yemek yemezdi , ben bir şeyler hazırlar yerdim, Sonra çalışmaya başladım İzmit , Kartal , Esenyurt yıllarca yalnız yedim her yemeği ve evlendim tam dedim ki evet bu sefer ben yalnız yemeyeceğim bu yemekleri yanımda biri olacak dedim. Olmadı... Az önce yine tek başıma yediğim bir pazar kahvaltısından kalktım sabah uyanmayı sevmeyen, yemek yemeyi sevmeyen biri eşim. Hayalim olana yaklaşmaya her başardığımı sandığım da hayat beni yere serer ve saçmalama der sen bunu hakketmiyorsun. Benim bir hayalim vardı uzun bir sofra da sevdiklerimle yemek yemek ve ben o sofraya hep tek başıma oturdum. Belki d...
Devamı

Sen gideceksin ve Ben Kaybolacağım

-
Resim
Bir an olursa, sevmeye karar verdiğin Bil ki hep var olduğun kalbi seveceksin Bir gün gitmeye karar verirsen eğer Bil ki arkanda bir enkaz bırakacaksın Sen düştüğünde ben de düşeceğim Kalktığında en çok ben mutlu olacağım Hepsini ve daha fazlasını uzaktan izleyeceğim Rüzgarın esişini saçlarım da hisseder gibi Yazın ilk çileğinin ağzımda bıraktığı tat gibi Varlığının ruhuma dans ettirmesi gibi Bana bıraktığın her duyguya şükredeceğim. Sen gideceksin ve ben kaybolacağım.                     Başak Ülgentürk         Bursa/Osmangazi         15.03.2025 / 20:26
Devamı

BIRAKAMADIKLARIMIZ!!

-
Resim
Senin hiç bırakmak istemediğin ama bırakmak zorunda olduğun bir şey oldu mu? İçini her daim kemiren seni en kırılgan yapan uğruna dünyayı yakacağın zannettiğin ama sonrasın da korkup kendini dizginlediğin bir arzunun peşinden koştun mu sen hiç? Sen hiç bir bilinmezin peşinden gitmeyi , giderken bütün gemileri yakmayı bu sonbaharın çırılçıplaklığı gibi kendini tamamen birine açmayı denedin mi ? Ben denedim ve her denediğimde de pişman oldum. Hayat tam her şey yolunda gidiyor derken yeni bir bilmece ile bana kendimi tanıma yolculuğumda daha çok yolum olduğunu hatırlatıyor; benimle alay ediyor hayat. Önüme cazibelerini koyup ne yapıp yapmayacağımı, ne karar vereceğimi bir bilgenin anaç, bilmiş ve biraz da meraklı gülümsemesi ile izliyor. Ve bana her daim hatırlatıyor: Nasıl bir insanım ben? Ben kimim? Peşinde olduğum bu soruyu bulabilmem adına bu vazgeçişlerim , bu kabullenişlerim. Senin hiç bırakmak istemediğin ama bırakmak zorunda olduğun bir şey oldu mu? Benim oldu...  Başak Ülgent...
Devamı